Gisteren een fantastische dag gehad. Zoveel indrukken opgedaan. Dus het verslag hiervan verdeel ik over 2 dagen.

Om 09.00 uur stond Ablie mij al op te wachten bij de receptie. Buiten stond een jeep met chauffeur klaar. Vandaag doen we de Orientatie Tour. We gaan ook naar het binnenland, dus een Jeep is nodig om daar te komen.

Als eerste reden we naar Bakau. Zo een 15 km ten Noorden van Kololi. Hier werd in 1994 een coup gepleegd. Nu is nog steeds het leger hier gevestigd. We reden langs het enige stadion van Gambia, het Independence Stadion. Het wordt goed bezocht door de Gambianen, want zij zijn gek op sport. Het is gebouwd voor 28.000 mensen, maar de wedstrijden worden vaak door 40.000 mensen bezocht.

De eerste stop in Bakau was bij Katchikally. Een krokodillenvijver die per toeval 150 jaar geleden ontdekt werd. De vijver wordt nog nog steeds beheerd door nakomelingen van de famlie.

Het water van de vijver wordt als heilig gezien. Het bevordert de vruchtbaarheid, heeft een genezende werking en het brengt geluk. Er is dan ook een plaats waar men zich kan wassen met dit water. Ook kun je ervan drinken. Ik heb het maar niet geprobeerd.

Na een korte wandeling door het bos kwamen we bij de vijver aan. Deze zag helemaal groen. We zagen de krokodillen wel meteen, maar ze wilden er niet uitkomen. Een van de jongens ging daarom naar de markt om vis te kopen. Deze krokodillen krijgen geen vlees, maar vis te eten.

Rustig zitten wachten, tot hij terug was van de markt. Voor het eten kwamen ze wel uit de vijver. Onder begeleiding van een van de oppassers, mocht ik een van de krokodillen aaien. Ik moest wel goed opletten, want het blijven natuurlijk krokodillen.

Op de terugweg door het bos, nog het Katchikally museum bezocht. Een klein museumpje met allerlei voorwerpen, die de diverse stammen vroeger gebruikten. Gambia heeft 9 stammen, de bekendste is de Madinka.

Het museum bestond uit 3 zaaltjes. De eerste met kleding die gebruikt werd bij ceremonies. De tweede met diverse muziekinsrumenten: trommels, waaronder de djembe, en een diversiteit aan snaarinstrumenten. De laatste zaal bestond uit gebruiksvoorwerpen voor in huis en voor op het land. Ablie wist er veel bij te vertellen, dus erg leuk om te zien.

Terug met de jeep naar Kololi, naar het Biljo Forest Park. Dit park staat bekend om zijn apen (die komen ook bij mijn hotel), topische vogels en veel typisch Afrikaanse bomen en planten. De entree voor touristen is 35 Dalasi, ongeveer 90 cent. Er zijn 2 soorten apen in het park, de green vervet (deze laat zich goed zien) en de oranjefranje aap (deze zijn schuwer en zie je alleen hoog in de bomen).

Bij binnenkomst zagen we de apen meteen. Ablie had nootjes meegenomen en ze kwamen meteen op je af en aten uit je hand. Een aantal waren erg brutaal, dus ook ervoor gezorgd dat de kleintjes wat noten kregen. Er waren ook veel moeders met pasgeboren babytjes. Erg leuk om zo te zien.

Verder het park doorgelopen, veel vogels en mooie natuur gezien, waaronder de bekende Baobab boom. Door de regen van de dag ervoor was het erg glibberig overal. Ablie gaf precies aan waar ik moest lopen, maar toch ben ik uitgegleden. Gelukkig mezelf niet bezeerd, maar ik liep wel de rest van de dag met een modderige broek. Na de wandeling weer terug naar de Jeep voor de Country Safari.

We gaan nu naar het Zuiden van Gambia. Over kleine rode aarden weggetjes, die zo klein zijn dat ze niet eens worden aangegeven op de kaart. Er zijn veel kuilen in de weg en door de regen van de dag ervoor ook grote plassen water. Dus flink hobbelen achterin de Jeep. We reden door allerlei kleine dorpjes. In elk dorpje renden er een heleboel kinderen mee met de jeep. Want veel auto's zien ze daar niet, iedereen loopt in Gambia, soms hele afstanden.
We stopten in het dorpje Sanyang, een kleine compound, midden in de bush bush. In een compound leven een aantal gezinnen gezamelijk.

Direct stonden alle kinderen, en dat waren er veel, bij de jeep. We hebben rondgekeken in de compound, om de traditionele manier van leven te bekijken.
We hebben een huisje bekeken van een gezin met 5 kinderen. In de woonkamer stond eigenlijk niets, wat spullen om te koken en om te wassen. Er was een slaapkamer voor de kinderen waar een matras op de gond lag. En een ouder slaapkamer met een mahonie houten bed. Mahonie brengt geluk, dus elk huis heeft een mahonie houten bed. Voor het huis was een ruimte om te koken (alles op houtvuur).

En achter het huis een plaatsje waar men zich kon wassen en waar ook de was gedaan kan worden. Het water wordt gehaald uit de waterput. Een heel primitieve manier van leven, geen stromend water en geen electriciteit. Wel is er sinds kort een schooltje. Dus nu kunnen de kinderen naar school. De lokale kleermaker maakt de schooluniformen. Ook heeft elk gezin een stukje land, waar ze van alles op verbouwen. Dus te eten is er altijd wel.

Tijdens de wandeling liepen alle kinderen met ons mee. Ik had er een heleboel aan de hand, en degene die daar niet bijkonden komen hielden mijn shirt of broek vast.
Op de heenweg hadden we snoepjes gekocht en bij vertrek heb ik ze uitgedeeld. Ik werd eerst in de jeep gezet en de kinderen moesten in de rij gaan staan. De moeders zorgden ervoor dat alle kinderen een snoepje kregen.

Nadat we zijn uitgezwaaid weer verder in de jeep. Het land is echt prachtig, heel erg groen en overal geiten en koeien op de weg. Dus af en toe even wachten tot de weg weer vrij is.
Nog een uurtje rijden en dan stoppen we voor de lunch bij Paradise beach.
Tot zover het verslag vandaag. Morgen de rest...